sunnuntai 6. huhtikuuta 2008

Argentiinalainen tango


Mariano Mores

Mariano Mores (Mariano Martínez, syntyi San Telmossa, Buenos Airesissa helmikuun 18 vuonna 1918) aloitti uransa pianistina yhteistyössä Francisco Canaran kanssa, jota voidaan pitää eräänä tango-orkesterin isänä. 1940-luvulla Mores perusti oman tango-orkesterinsa, johon hän liitti mukaan uusia instrumentteja, kuten urut ja sähkökitaran. Hän on säveltänyt musiikkia useihin elokuviin, ja hän lukeutuu menestyksekkäimpien argentiinalaisen populaarimusiikin säveltäjien joukkoon. Espanjankielen taitajille löytyy lisätietoa alempaa. Teksti on lainattu Last.fm:n esittelystä.
Nyt kun Jyväskylä Sinfonian ohjelmassa alkavalla viikolla on ohjelmassa konsertti, joka on otsikoitu nimellä "El concierto del nuevo tango" (solistina Martin Alvarado ja jyväskyläläinen yhtye Quinteto iOtra Vez, molemmat argentiinalaisen tangon spesialisteja), saattaa olla mielenkiintoista vertailla suomalaista ja argentiinalaista tangoa keskenään. Se onnistuu helposti, kun klikkaat vuoron perään asianomaisia linkkejä, jotka löydät eri musiikkilajien linkkiluettelosta tämän blogin alareunasta. Sieltä löydät myös linkin suoraan Astor Piazzollan ja Kronos Quartetin musiikkiin.

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Saltar a navegación, búsqueda

Mariano Mores (Mariano Martínez) es un músico argentino especializado en tango.

Nació en el barrio San Telmo, Buenos Aires, el 18 de febrero de 1918. Estudió en el conservatorio D´Andrea en Lanús Oeste. Hizo el Profesorado de Música Clásica en sólo tres años; a los catorce años ya trabajaba en el café Vicente de la calle Corrientes. Fue acompañante en el conjunto criollo "La Cuyanita" y por un tiempo fue pianista de Roberto Firpo.

Estrenó sus primeras composiciones en el Trío Mores, que integraba junto a las hermanas, Margot y Myrna Mores. Se casaría con Myrna y adoptaría el apellido Mores, como nombre artístico En 1938 compuso varias obras para la película "Senderos de Fe" que no tuvo éxito, pero que le dio la oportunidad de conocer gente del ambiente, por ejemplo R. Sciammarella y Alberto Vaccarezza. Fue piano solista en la orquesta de Francisco Canaro entre 1939 y 1948; formó su propio grupo y ese mismo año debutó en la sala del Teatro Presidente Alvear, dirigiendo una gran orquesta.

Tiene más de 300 grabaciones. Su primer cantor fue su hermano Enrique, con el seudónimo de Lucero. Por su orquesta desfilaron muchos vocalistas: el uruguayo Mario Ponce de León, Aldo Campoamor, Carlos Acuña, Miguel Montero, Hugo Marcel y su hijo Nito Mores, que falleciera en 1984. (read more)


Ei kommentteja: